Het recente artikel in Het Belang van Limburg[1] benadrukt nog maar eens hoe schrijnend de wooncrisis is geworden, ook in Hasselt. Vandaag staan net geen 200.000 Vlamingen, waaronder 23.000 Limburgers, op de wachtlijst voor een sociale woning. Een absoluut record. Alle doelgroepen; vooral jongeren en jonge gezinnen vallen vandaag vaak tussen wal en schip: ze vinden moeilijk aansluiting op de private huurmarkt, komen niet in aanmerking voor sociale huisvesting en belanden daardoor steeds vaker in precaire woonsituaties.
De Vlaamse Regering maakt een recordbedrag van 6 miljard euro vrij voor de bouw en renovatie van sociale woningen. Tegelijk maakt minister Depraetere (Vooruit) ook duidelijk dat de lokale besturen hun verantwoordelijkheid zullen moeten opnemen, via een nieuw bindend sociaal objectief dat van kracht wordt in 2026.
Daarbij zal elke gemeente een verplicht quotum krijgen van sociale woningen die moeten bijkomen. Wie dat niet haalt, zal financieel gestraft worden, onder meer via een verplichte gemeentelijke bijdrage aan de huurpremie voor mensen die al jarenlang wachten.
Als centrumstad met hoge woondruk moet Hasselt zich ernstig voorbereiden op deze nieuwe realiteit. Niet alleen om boetes te vermijden, maar vooral om mensen in onze stad échte woonzekerheid te bieden. We kunnen ons niet veroorloven om achter de feiten aan te lopen!
Daarom stel ik het stadsbestuur volgende vragen:
° Is het stadsbestuur bereid te onderzoeken hoe leegstaande panden of percelen (in eigendom van de stad of van partners) tijdelijk en structureel kunnen worden ingezet als noodwoningen of sociale huurwoningen, bv. via modulaire units, tijdelijke invulling of herbestemming van bestaande gebouwen, in afwachting van reguliere huisvesting?
°Is het stadsbestuur bereid om naast samenwerking met externe partners, ook eigen investeringen te overwegen om haar patrimonium actief in te zetten als deel van de oplossing. Hasselt moet durven tonen dat het woonbeleid niet alleen een Vlaamse maar ook een lokale verantwoordelijkheid is.
° Kan dit deel uitmaken van een breder lokaal woonactieplan, waarin de stad actief coördineert, stimuleert én faciliteert dat woonmaatschappijen en andere betrokkenen versneld kunnen schakelen op het terrein?
Het is duidelijk dat Vlaanderen inzet op het bindend sociaal objectief met sancties vanaf 2026, maar Hasselt kan nu al het verschil maken door actief in te zetten op samenwerking én op het gebruik van de middelen en eigendommen die we vandaag al hebben.