In december legden honderd personeelsleden van het woonzorgcentrum Hogevijf het werk neer. Een ongeziene actie, zeker voor de ouderenzorg.
Het ongenoegen is dan ook groot. Het personeel zegt dat ze met te weinig zijn op de werkvloer, zowel voor de zorg, de technische dienst als de poetsdienst. Dat mensen die weggaan nauwelijks vervangen worden. Dat sommige ploegen gehalveerd zijn. Dat ze bijgevolg geen tijd meer hebben om hun werk goed te doen, om er te zijn voor de mensen. Dat de meest uitgesproken zin is: "wacht eventjes", ook als ouderen bijvoorbeeld dringend naar het toilet moeten. Er zijn ook geruchten over een eventuele privatisering van de Hogevijf.
Het personeel vraagt meer handen aan het bed, betere loon- en arbeidsvoorwaarden, een betere werk-privé balans, geen privatiseringen én geen financiële wurggrepen of besparingen die een goede zorg hypothekeren. Dat is de samenvatting van de eisen van de actievoerders in de pers, daags na de actie.
Mijn vragen:
- Wat doet de schepen aan de werkdruk van het personeel?
- Gaat het stadsbestuur de investeringen in de Hoge Vijf verhogen? Zo ja, met hoeveel?
- Kan de schepen garanderen dat de Hoge Vijf in publieke handen blijft?